Pożyki leśne - Wytwórcy spadzi na jodle

Również w przypadku mszyc wytwarzających spadź z jodły możemy oszacować zimową liczebność jaj, przeglądając igiełki na drzewach. Ze względu na tworzenie niewielkich kolonii i maskujące barwy osobników, dostrzeżenie mszycy jodłowej podczas oglądania drzew jest praktycznie niemożliwe. Ich istnienie stwierdzamy, posługując się chustką rozciągniętą na drewnianej ramce o wymiarach 60x60 cm. Opukując gałęzie, możemy oszacować liczebność gatunku w przeliczeniu na 1 m2. Złapane w chusty owady są przeglądane i ocenia się liczbę występujących wśród nich zielonych mszyc jodłowych. Jeśli podczas regularnych kontroli zauważy się zwiększenie stanu liczebnego tych mszyc do 80-100 osobników na 1m2, perspektywy zbiorów miodu spadziowego są co najmniej dobre.
Populacje mszyc można także ocenić poprzez oględziny pni drzew później korony. Mszyce jodłowe mają charakterystyczną cechę, polegającą na rozpryskiwaniu spadzi. Jej kropelki można więc przy dobrych warunkach pogodowych odnaleźć na pniu badanej jodły. Jednakże dokonywanie na tej podstawie oceny przyszłych pożytków dla pszczół wymaga dużo wprawy.
Należy uważać na liście jeżyny i pokrzywy, które nie nadają się do oceny liczebności mszyc. Nawet na tych przedstawicielach wymienionych gatunków, które nie rosną w sąsiedztwie jodły, można znaleźć drobne, lśniące kropelki podobne do spadzi. Świetnie nadają się za to liście jesionu lub buka. Przy suchej pogodzie lśniące krople spadzi przez długi czas pozostają na powierzchni liści, nawet jeśli okres zbierania tej substancji przez pszczoły dawno już minął.
Obserwator musi poznać także szereg innych specyficznych dla tematu mszyc zagadnień i uwzględnić je przy szacowaniu ilości pożytków. Dobrą wskazówkę dać zwoje papieru pozostawione na kilka godzin pod jodłami. Po ich zebraniu możemy policzyć krople spadzi, biorąc poprawkę na fakt, że spadź jest najintensywniej wytwarzana w godzinach nocnych i wczesno porannych. Jednak obecność na papierze kropel spadzi nie gwarantuje jeszcze przyszłych pożytków dla pszczół, ponieważ nie wiadomo, czy dana spadź zasmakuje zbieraczkom i zostanie zniesiona do ula.