piątek, 22 lipca 2016

Pozyskiwanie i zagospodarowanie obnóży pyłkowych

Pyłek kwiatowy jest odbierany pszczołom w formie obnóży pyłkowych. Stanowi drugi po miodzie główny produkt pozyskiwany przez wielu pszczelarzy. Odbieranie obnóży jest możliwe dzięki specjalnym urządzeniom - poławiaczom pyłku, często montowanych w określonym miejscu ula:
1. na wylocie - poławiacze wylotowe
2. na dennicy - poławiacze dennicowe
3. nad gniazdem rodziny, w miejscu powałki - poławiacze powałkowe
Zasadnicze elementy każdego poławiacze to:
- płytka strącająca z okrągłymi otworami, o zalecanej średnicy 4,8-5,3 mm, przez które przeciskają się pszczoły do ula i gubią wcześniej zebrane obnóża pyłkowe
- siatka oddzielająca i zabezpieczająca pyłek przed dostępem pszczół
- pojemnik na pyłek - skrzynka, korytko lub szuflada, do których spadają strącane obnóża

Poławiacze wylotowe mogą być stosowane na wyloty wszystkich typów uli. Zapewniają odebranie od 2 do 4 kg pyłku z rodziny. Zasadniczą ich wadą jest konieczność codziennego wybierania zgromadzonego pyłku z pojemników, ponieważ istnieje ryzyko zawilgocenia lub zmoczenia go w czasie opadów deszczu. Utrudnia on także wentylacje ula.

Poławiacze powałkowe można stosować we wszystkich ulach, które mają odpowiednie daszki oraz posiadają kołnierze. Utrudniają one wykonywanie przeglądu rodzin, dezorganizują prawidłowy układ gniazda wewnątrz ula i powodują wzrost agresywności pszczół. Obnóża można wybierać co 7 - 10 dni, ponieważ są one podsuszane ciepłem wydzielanym przez rodzinę pszczelą. Dzięki takim poławiaczą uzyskuje się stosunkowo czysty pyłek.

Poławiacze dennicowe można zastosować jedynie w ulach z odejmowanym dnem. Stosuje się zwykle w głębokich dennicach uli wielokorpusowych. Pozyskiwany pyłek jest zanieczyszczony spadającymi na dennicę kawałkami plastrów, martwymi pszczołami, wyrzucanymi larwami.


Konserwacja obnóży. Każda odebrana partia pyłku wymaga natychmiastowego zabezpieczenia przed pleśnieniam. Pyłek suszymy w temp. 42 stopni. Wysuszony pyłek poddaje się oczyszczeniu w specjalnych witalniach, gdzie zostaje pozbawiony takich zanieczyszczeń jak części ciała pszczół, okruchy wosku. Następnie wymraża się go w temp. minus 18 stopni, przechowuje się w szczelnie zamkniętych naczyniach lub workach foliowych.
Inną formą konserwacji świeżych obnóży jest przetrzymywanie w zamrażalkach, bezpośrednio po odebraniu z pasieki.


środa, 20 lipca 2016

Rodzaje miodów - miody w plastrach

Do tej formy sprzedaży wybiera się dziewicze, czyli nieprzeczerwione, jasne plastry, całkowicie wypełnione miodem i zasklepione. Po pocięciu ich na małe kawałki i umieszczeniu w słoikach, zalewa się płynnym miodem. Miód w plastrach przygotowuje się pod indywidualne zamówienia, ponieważ jest atrakcyjny tylko do momentu krystalizacji, później wygląda nieapetycznie.


sobota, 16 lipca 2016

Rodzaje miodów - miody sekcyjne

Ten rodzaj produkcji miodu został w ostatnich latach zaniechany, ale zdobywa coraz więcej zwolenników wśród konsumentów zdrowej, naturalnej żywności, którym zależy na wykorzystaniu zdrowotnych walorów plastra pszczelego.

Miody sekcyjne - to małe plasterki miodu otoczone plastykową lub drewnianą rameczką. Kilka pustych rameczek ustawia się ściśle obok siebie w ramce nadstawkowej i umieszcza w środkowej części miodni w okresie trwającego obfitego pożytku. Robotnice zajmuje się odbudowaniem, napełnieniem i zasklepianiem poszczególnych sekcji - rameczek.


wtorek, 12 lipca 2016

Rodzaje miodów - miód ze spadzi liściastej

Pochodzenie: ze spadzi drzew liściastych, takich jak: topola, brzoza, klon, lipa, dąb, osika, wierzba, buk.
Barwa: od zielonkawoherbacianej do jasnobrązowej. Po skrystalizowaniu nieco ciemniejszy.

Smak i zapach: smak łagodny, cierpkawy lub żywiczny posmak. Słaby, lekko korzenny zapach.
Krystalizacja: konsystencja średnioziarnista.

Skład: sacharoza + melecytoza - 10%, glukoza i fruktoza - 60%.
Właściwości lecznicze: działa moczopędnie, przeciwzapalnie i dezynfekująco. Choroby układu moczowego i stawów, choroby dróg żółciowych, wątroby i jelit, w chorobach układu oddechowego.


sobota, 9 lipca 2016

Rodzaje miodów - miód gryczany

Pochodzenie: nektar z drobnych, białych lub różowych kwiatków gryki, kwitnących w lipcu i sierpniu.
Barwa: w stanie płynnym - jasnobrunatna z lekko czerwonym odcieniem. Po skrystalizowaniu - ciemnobrunatna, brązowa.

Smak i zapach: smak ostry, słodki, lekko piekący. Bardzo silny zapach przypominający zapach kwiatu gryki.
Krystalizacja: następuje bardzo powoli, miód przyjmuje postać gruboziarnistą, niejednolitą.

Skład: fruktoza - 51,6%, glukoza - 46,59%, sacharoza - 0,27%, znaczna ilość P, Cu, Mg, Fe, I, witaminy C, B1, B2, PP.
Właściwości lecznicze: choroby serca i układu krążenia (zwłaszcza na podłożu miażdżycowym) lek ochraniający i odtruwający wątrobę, wskazany osobą chorym na cukrzycę insulinnoniezależną, w chorobach układu oddechowego i w leczeniu niedokrwistości.


środa, 6 lipca 2016

Rodzaje miodów - miód rzepakowy

Pochodzenie: nektar z kwiatów rzepaku.
Barwa: w stanie płynnym od bezbarwnej do słomkowej, po skrystalizowaniu - biało - lub szarokremowa.


Zapach: słaby, zbliżony do zapachu kwiatu rzepaku.
Smak: słodki, mdły, lekko gorzkawy.

Krystalizacja: ciecz gęsta, krystalizująca szybko, po krystalizacji drobnoziarnista, mazista.
Skład: woda - 16,5 - 19,8%, sacharoza - 0,5 - 1,8%, witaminy B, K, C, olejki eteryczne, garbniki, flawonoidy, sole mineralne. Nektar rzepaku jest najbogatszy w aminokwasy, łatwo przyswajalne przez wątrobę, zwiększając tym samym jej możliwości detoksykacyjne.

Właściwości lecznicze: stosowany w miażdżycy, chorobach wątroby, i dróg żółciowych, stanach zapalnych górnych dróg oddechowy.


wtorek, 5 lipca 2016

Rodzaje miodów - miód lipowy

Pochodzenie: z nektaru kwiatu lipy. Lipa nazwana jest przez pszczelarzy królową pożytków miododajnych.
Barwa: w stanie płynnym - zielonkawożółta do jasnobursztynowej, po skrystalizowaniu - białożółta do złocistożółtej.

Smak i zapach: smak słodki, dość pikantny, ostry, a nawet lekko gorzki. Wyróżnia się silnym aromatem przypominającym woń kwiatów lipy.
Krystalizacja: w wyniku krystalizacji przyjmuje postać drobnoziarnistą, niekiedy krupowatą.

Skład: olejki eteryczne, hesporydyna, garbniki, kwas askorbinowy, karoten, kwasy organiczne.
Właściwości lecznicze: uważany za najlepszy środek na przeziębienia, wykazuje działanie napotne, przeciwgorączkowe, przeciwskurczowe, uspokajające, wykrztuśne, słabo moczopędne oraz obniżające ciśnienie krwi. Stosowany w anginach, schorzeniach reumatycznych oraz nerwicach. Jest zaliczany do miodów o wysokiej aktywności antybiotycznej.