Ramki to pojęcie zbiorcze dla oprawy plastrów. Są wygodną formą organizacyjną dla pszczelarza. Ramki umożliwiają łatwy wgląd do ula. Można je wyjmować dla oceny, przekładać w obrębie ula albo przenosić pomiędzy ulami. Ramka, przeważnie drewniana, ma znormalizowane wymiary.
.jpg)
Niezbędne prace wykonuje się na otwartym ulu, ale pszczoły nie są oczywiście z tego zadowolone. Pszczelarze używają w takim wypadku dymu, aby zmniejszyć ryzyko użądlenia. Kluczem do wyjaśnienia uspakajającego działania dymu, jest jego wpływ na receptory węchu, znajdujące się na czułkach pszczoły. W obecności dymu zanika wrażliwość receptorów węchu na feromony alarmowe, a normalna zdolność wyczuwania zapachów powraca po około piętnastu minutach. W takiej sytuacji nawet jeśli kilka pszczół zaniepokoi się i dojdzie do użądlenia, inne pszczoły nie zostaną powiadomione o niebezpieczeństwie i w rezultacie agresja będzie znacznie mniejsza.
Jest kilka systemów budowania uli różniących się generalnie wielkością i rozmiarem ramek. Ale w istocie to nie wygląd ma znaczenie, a szczelność i własności izolacyjne. Trzeba pamiętać, że pszczoły zimują utrzymując temperaturę 25 stopni C w plusie, nawet jeżeli na dworze panują mrozy - 20 stopni C.
.jpg)
Pasieka to zbiorcza nazwa miejsca, na którym rozmieszczone są ule. Może składać się z dowolnej ich liczby, ale przeciętnie jest ich od kilkunastu do kilkudziesięciu. Ze względów praktycznych pasiekę umieszcza się w oddaleniu od osiedli ludzkich, przy dobrym dostępie pożytku i łatwym dostępie do wody.
Trutnie żyją w okresie wiosenno - letnim od 2 do 3 miesięcy. Gdy zaczynają się chłody, są przepędzane i w krótkim czasie giną z głodu i zimno. Rozwój od jaja do osobnika dorosłego trwa w przypadku trutnia 24 dni. Rozwijają się z niezapłodnionego jaja złożonego przez pszczelą matkę do komórki trutowej.
Trutnie osiągają długość do 20 mm i wagę około 260 mg. Mają dwoje bardzo dużych oczu lepiej rozwiniętych niż u samic i kanciasty odwłok. Średnio jest ich w ulu około 1000 do 2500. Trutnie nie posiadają żądła.
Trutnie pojawiają się w ulu wiosną. Do czasu lotu godowego są zupełnie bezczynne, nie pracują dla społeczności. Ich jedyną funkcją jest zapłodnienie królowej. Odbywa to się w czasie lotu godowego. Te trutnie, które w trakcie lotu zapłodnią królową, giną. Pozostałe wegetują w gnieździe do wczesnej jesieni.
Nawet w sztucznie zaaranżowanej sytuacji robotnice natychmiast przystępują do karmienia matki, która jest od nich zależna. Matka nie przeżyłaby bez robotnic. Twierdzenie odwrotne jest również prawdziwe. Robotnice nie przeżyłyby bez matki, która koordynuje prace społeczności dzięki sygnałom chemiczne - feromonom.
