Gdyby nie ograniczenia narzucone ramką, pszczo9ły budowałyby formy koliste plastrów. Rekordowy czas budowy jednego plastra to zaledwie kilka godzin. Dla celów praktycznych, w hodowli pszczół używa się zwykle gotowych zaczątków plastrów - tzw. węzy. Jest to wytłoczka woskowa, na której pszczoły wyciągają tylko ścianki komórek. Takie postępowanie skraca czas budowy plastra, a tym samym efektywizuje hodowlę.
Plastry nie zawsze jednak przyjmują idealne kształty geometryczne. Jeżeli nie zachowamy odpowiednich odstępów, pomiędzy ramkami pszczoły natychmiast będą próbowały zabudować wolną przestrzeń - tak są genetycznie zaprogramowane. Im bardziej zwarta zabudowa, tym większa ergonomia i oszczędność energetyczna.
Plaster to określenie dla struktury wosku, jaką tworzą pszczoły w celu zabezpieczenia zapasów pokarmu i wychowu potomstwa. Ma on kształt zespołu sześciokątów foremnych o niemal idealnych kształtach.
Stwierdzenie, że hodowla pszczół to nic innego, jak utajona działalność rabunkowa człowieka, jest może trochę przesadzona, ale zawiera oczywiście elementy prawdy. Pszczoły pracują i wytwarzają miód jako zapas pożywienia na zimę, a człowiek miód im tylko podbiera.
W czerwcu albo w lipcu pszczoły ciągną, czyli budują mateczniki - specjalne komórki do wychowu matek. Nowa matka lub nowe matki umożliwiają podział roju na dwa albo więcej. Jest to naturalny podział rodziny pszczelej.
Ramka pracy to nic innego, jak tylko dzielona ramka, której górną część zajmują komórki trutowe służące dla wychowu samców, a w dolnej części znajduje się czerw, czyli "przedszkole" robotnic. Obfitość czerwiu świadczy o rozwoju rodziny pszczelej, a to związane jest z dobrą pogodą, dostępem pożytku i aktywnością matki. Im bardziej produktywna matka, im lepsze warunki pogodowe oraz dostępność pyłku i nektaru, tym szybszy rozwój rodziny pszczelej. Ale w efekcie, również więcej miodu i zadowolenia pszczelarza.
Ramka może pełnić różne funkcje w ulu. gdyby pozostawić pszczołom wolna rękę, będą one wykorzystywać komórki plastra w sposób bezładny. W jednym plastrze znajdują się obok siebie wymieszane komórki trutowe dla wychowu samców, komórki z czerwiem dla robotnic, komórki z pyłkiem przekształconym w pierzgę i komórki wypełnione miodem. Rolą pszczelarza jest stymulować rozdzielność tych funkcji. Na ramce zwykłej, w górnej części zasklepione woskiem zapasy miodu, a w dolnej komórki czerwiu, które z upływem czasu i po wygryzieniu się rozwiniętych osobników, zostaną również przekształcone w magazyny miodu.
