Terminy dokarmiania - cd.

Od podstawowego schematu dokarmiania mogą wystąpić indywidualne odstępstwa, podyktowane specyfiką gospodarki pasiecznej oraz występowaniem pożytków w sierpniu. i tak np. jeśli rodziny korzystają w tym czasie z naturalnego pożytku, zbyteczne jest podkarmianie.

Należy pamiętać, że czerwienie matek we wrześniu nie jest korzystne dla rodziny. Powoduje bowiem niepotrzebne wyczerpanie się pszczół przed zimowlą, a pszczoły wygryzione z jaj złożonych w tym czasie nie maja już szans właściwie przygotować się do przetrwania zimy. Dlatego też szybkie uzupełnienie zapasów w I dekadzie września ma na celu także przerwanie czerwienia poprzez "zalanie" gniazd pokarmem. Niestety nie zawsze można osiągnąć zamierzony cel stosując ten zabieg. Przy korzystnej pogodzie i dopływie pyłku matki zwiększają czerwienie. Próby zamykania matki w klateczkach na okres września, poza dużą pracochłonnością, okazały się ryzykowne ze względu na straty matek. Pozytywne wyniki może dać ochłodzenie gniazd przez zdejmowanie ocieplanie i powiększenie wylotu, który jednak umożliwia dostęp gryzoni do ula. Ponieważ są to jednak półśrodki, to należy zajrzeć do rodzin w końcu września.

Następstwem intensywnego czerwienia matek może być nadmierne zużycie zapasów, które należałoby uzupełnić. Można zauważyć także pojedyncze rodziny z niedostateczną ilością zapasów wskutek ich częściowego zrabowania. W tym czasie na ogół nie dokarmia się już rodzin syropem. Brakujący zapas uzupełniamy poszytymi plastrami, zabranymi z innych rodzin. W tym celu po dokarmieniu rankiem po zimnej nocy, zaglądamy do rodziny, obserwując uliczki między ostatnimi plastrami, po obu stronach gniazda. Rodzina podczas takiego przeglądu powinna znajdować się już w luźnym kłębie zimowym i dlatego robimy to rankiem po nocy z przymrozkami. Jeśli ostatniego plastra pszczoły nie obsiadają, to zabieramy go, zmniejszając w ten sposób gniazdo.

CDN ...

Terminy dokarmiania

Późne dokarmianie uniemożliwia właściwy przerób syropu, jego zagęszczenie i zasklepienie, oraz skraca życie pszczół, dlatego należy zakończyć dokarmianie nie później niż 15 września.

Klasyczne karmienie pszczół powinno przebiegać w 3 etapach.
I. Etap pierwszy to uzupełnienie zapasów do niezbędnego minimum -3 do 5kg. Ten  żelazny zapas jest konieczny, aby pszczoły podawany pokarm mogły wykorzystać później do pobudzenia matki do intensywnego czerwienia.
II. Zaraz po uzupełnieniu zapasów podstawowych, co powinno zostać wykonane nie później niż 25-30 lipca, przystępujemy do drugiego etapu, tzw. podkarmiania pobudzającego. Zabieg ten ma na celu zwiększanie czerwienia w rodzinach przed zimowlą. Nie może trwać on krócej niż 3 tygodnie. Ze względu na konieczność właściwego przygotowania się do zimowli pszczół wygryzionych z jaj złożonych w tym czasie przez matkę, podkarmianie to należy zakończyć najpóźniej do 20-25 sierpnia. Podkarmianie pobudzające syropem jest jednak dość kłopotliwe i niebezpieczne. Wymaga bowiem systematycznego pobytu w pasiece wieczorami, gdyż podkarmianie w dzień wywołuje najczęściej bardzo silne rabunki.
III. Po zakończeniu tego etapu, przystępujemy do trzeciego etapu, tzw. ostatecznego uzupełnienia pokarmu przed zimą. Syropem średnim najlepiej uzupełnić brakujące zapasy w 2-3 dużych dawkach. Etap ten powinniśmy zakończyć 10-15 września. Po dokarmieniu rodziny według powyższego schematu możemy ze spokojem oczekiwać zimy i nie obawiać się, że zabraknie wiosną pokarmu wiosną.

CDN ...

Jakość i wiek matek w zimujących rodzinach

Rodziny z młodymi matkami lepiej zimują, ich rozwój wiosenny jest bardziej dynamiczny i są odporniejsze na choroby. Śmiertelność matek podczas zimowli również w dużym stopniu zależy od ich wieku. Udowodniono, że w czasie zimy ginie jedynie 1,5% matek jednorocznych, 22,2% matek dwuletnich i aż 76,3% matek trzyletnich. Rodzina, która straci matkę jesienią może przezimować z matką nieunasiennioną ale bez szans na rozwój wiosenny, wówczas pszczoły, które przezimowały dołącza się do innej rodziny. Bardzo skuteczna w takich przypadkach jest wymiana i poddawanie matek czerwiących późną jesienią.

Udowodniono, że na długotrwałość jesiennego czerwienia wywiera zasadniczy wpływ wiek matek. Jednoroczne czerwią przeciętnie o 10 dni dłużej od dwuletnich, a o 17 dni dłużej od trzyletnich. Ilość czerwiu w rodzinach z matkami jednorocznymi przewyższa o 70% stanu czerwiu w pniach z matkami dwuletnimi, a nawet o 200% z trzyletnimi.

Zaopatrzenie rodzin w pokarm cukrowy

Pszczelarz zabiera pszczołom pokarm naturalny, dając w zamian sztuczny w postaci dwucukru - sacharozy, który wprowadzono po raz pierwszy do zimowego dokarmiania pszczół w drugiej połowie XVIII w. Od kiedy udowodniono, iż cukier zastępujący miód w 100% nie szkodzi zimującej rodzinie pszczelej, zaczęto całkowicie wycofywać miód z zimowego żywienia, co znacznie poprawiło opłacalność gospodarki pasiecznej.

Wielkość zapasu potrzebnego rodzinom na zimę zależy od liczby ramek pozostawionych w gnieździe.
Pszczelarze mają skłonność do pozostawiania zbyt dużego gniazda w stosunku do siły rodziny, co powoduje przekarmienia i zmusza pszczoły do wyczerpującego przerabiania nadmiernej ilości syropu.

Na 1 plaster wielkopolski w zimującej rodzinie przeznacza się 1,5 kg zapasu, natomiast na plaster dadanowski i warszawski poszerzony 1,8 kg. Taką ilość powinno się podać pszczołom do około 15 września, chociaż ostatnie badania zalecają zakończenia karmienia do końca sierpnia. Odpowiednie ułożenie zapasu w gnieździe jest ważnym czynnikiem wpływającym na przezimowanie rodziny.