Dwa obnóża, z których każdy ma masę 10 - 120mg, zawierają 3 - 4 milionów ziaren pyłku. Aby zebrać taką ilość, pszczoła musi odwiedzić średnio 500 kwiatów. Pyłek jest przede wszystkim środkiem wzmacniającym. Zawiera białka, tłuszcze, witaminy, mikroelementy i sole mineralne. Oddziałuje pozytywnie na trawienia. Ma właściwości lecznicze, podobnie jak roślina, z której był zebrany.
Pszczoły znoszące do ula pyłek rozdzierają pylnik żuwaczkami i zlepiają ziarna pyłku w kulkę przy pomocy miodu, którego zapas zbierają do wola przed opuszczeniem ula. Gdy koszyczki na obu odnóżach, do którego pszczoła przesuwa pyłkowe kulki, napełnia się jak bukłaki, wówczas wraca ona do ula i oddaje pożytek pszczole magazynierce. W ciągu jednego sezonu pszczoły są w stanie zebrać 20 - 50 kg pyłku, a na wychów 10 tysięcy pszczół rodzina pszczela spożytkuje go do 1,5 kg.
Pszczoły zbierają pyłek jako źródło pożywienia. Robotnice - zbieraczki pozostawiają przyniesione ''pacynki'' sklejonego pyłku w pierwszej napotkanej pustej komórce. Tutaj robotnice - magazynierki zajmują się układaniem zapasów. Napełniony zasobnik zostanie zasklepiony woskiem. W jednej komórce plastra mieści się do osiemnastu porcji obnóży, czyli około 140-180 mg pyłku. W ciągu jednego dnia rodzina pszczela jest w stanie zebrać od 100 do 400 g pyłku.
Zasklepianie komórek stanowi doskonałą formę hermetyzacji. Woskowa pokrywa izoluje wnętrze komórki od warunków atmosferycznych. W trakcie przeobrażania pełnego dla czerwiu, umożliwia przepoczwarzanie. Komórkom z pyłkiem zapewnia prawidłową fermentację do postaci pierzgi, a w wypadku miodu, daje możliwość przechowywania przez kilkadziesiąt lat.
Matecznik to specjalna komórka dla wychowu matek. Larwa przeznaczona na matkę przez cały okres rozwoju jest karmiona wyłącznie mleczkiem pszczelim, co powoduje szybszy wzrost i przystosowanie do pełnienia roli matki. Czas od złożenia jaja do osiągnięcia stadium owada dorosłego to w przypadku matki 16 dni. Na budowę jednego matecznika pszczoły zużywają 80 razy więcej wosku niż na zwykłą komórkę.
Rozwój od jaja osobnika dorosłego trwa w przypadku trutnia 24 dni. Larwy trutowe, podobnie jak larwy robotnic, karmione są najpierw mleczkiem, a później mieszanką pierzgi i miodu.
Larwy szybko przybierają na wadze. Wzrost masy szacuje się na 500 - krotny w przeciągu zaledwie pierwszego tygodnia życia. Komórka z rozwiniętą larwą zostaje pokryta woskiem. Wtedy następuje przekształcenie w nieruchomą poczwarkę, z której dalej powstaje osobnik dorosły - pszczoła. Rozwinięta forma robotnicy wygryza się z zasklepionej komórki na zewnątrz i natychmiast podejmuje pracę na plastrach.
Z jajeczka złożonego przez matkę do oczyszczonej komórki rozwija się larwa, która jest karmiona przez robotnice pracuje w ulu. Larwy robotnic karmione są mleczkiem przez pierwsze 3 - 4 dni życia, a w kolejnej fazie rozwoju otrzymują papkę złożoną z przekształconego pyłku i miodu. Rozwój od jaja do osobnika dorosłego trwa w przypadku robotnicy 21 dni.
Budowa plastra to również praca zespołowa. Pszczoły robotnice ustawiają się w odwróconą piramidę i podają sobie, zaczynając od dołu, przerabiane łuseczki wosku. Ostatnia w szeregu "woszczarka" dolepia łuseczki do powstającego plastra, używając przy tym doskonałego przyrządu pomiarowego, jakim są czułki. Co ciekawe, pszczoły nie określają poziomu ani pionu. Jednym wyznacznikiem przy budowie plastra są komórki sąsiadujące. Dwunastoczłonowe czułki pozwalają precyzyjnie określić rozmiary i zachować odległości.
