Chodzi tu głównie o mszyce i czerwce, które przy dobrej dostępności pokarmu i korzystnych warunkach do rozmnażania wytwarzają dużą ilość spadzi. Bardzo rzadko do tej "produkcji" przyłączają się miodówki. Z uwagi na specyficzny aparat gębowy, wszystkie te owady zaliczają się do rzędu pluskwiaków. Ich kłująco - ssący aparat gębowy składa się z czterech szczecinek tnących, leżących wewnątrz żuwaczki z kanałem ślinowo - pokarmowym, oraz z leżącej na zewnątrz żuchwy, która pomaga pluskwiakowi przebić się przez korę. Szczecinki tnące pomagają z kolei dostać się do rurek sitowych przez zewnętrzne warstwy rośliny.
Mszyce i czerwce mają różne zwyczaje życiowe i rozrodcze. Oba gatunki są silnie wyspecjalizowane w korzystaniu z określonych gatunków drzew, co w praktyce oznacza, że na innych roślinach nie pożywią się lub nie rozmnożą.
Wytwórcy spadzi z soków drzew leśnych nie są traktowani jako szkodniki, ponieważ rośliny dysponują możliwością modyfikacji składu soków, a przez to kontroli nad atakiem mszyc. Las wykorzystuje ponad spadź produkowaną przez zwierzęta. Do jej konsumentów należą m.in. mrówki leśne i osy, o ogromnym znaczeniu dla higieny lasu.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz