Przy dobrej pogodzie na przełomie sierpnia i września z dojrzałych kokonów wykluwa się dziennie blisko 200 larw (L1), które wybierają sobie za gniazdo mątewki świerkowych gałęzi. Maja one zaledwie 1 mm długości, a w nowym miejscu gniazdowania w ciągu miesiąca przeobrażają się w druga larwę (L2), po czym pozostają w stanie swoistego spoczynku do kwietnia/maja kolejnego roku. Na wiosnę, mniej więcej na przełomie kwietnia i maja larwy rozpoczynają pobierania pokarmów i szybko rosną. Znacznie zmienia się ich wygląd zewnętrzny i w tym stadium rozwoju zwierząt zaczynają coraz bardziej przy przypominać pączek drzewa wielkości 3-4,5 mm. Z uwagi na kształt i czerwono - brązowy kolor, bardzo trudno je rozpoznać i nawet wprawnemu oku udaje się to dopiero, gdy zaczną wytwarzać spadź. Pod koniec tego stadium rozwoju, w okolicy połowy lipca, w kokonach powstaje blisko 200 jaj. I znowu wykluwają się z nich larwy, które w zależności od warunków pogodowych opuszczają kokon w okolicach sierpnia. Otwór odbytniczy kokonu otwiera się przy tym tylko przy niskiej wilgotności powietrza i temperaturach przekraczających 20 stopni C. Mimo opieki ze strony matek, larwy L1 podczas wydostawania się na świat są narażone na szereg niebezpieczeństw. Im szybciej przebiegnie ich wykluwanie, tym większe mają szanse przeżycia. Z tego powodu czerwce najchętniej zasiedlają młode mątewki świerkowe. Rozwój nie następuje poza kokonem. Puste kokony mogą pozostawać na gałęziach rok, a czasem nawet dwa lata i dłużej.
O ile liczebność mszyc może się zmniejszyć w następstwie silnych opadów deszczu, czerwce pozostają w tym czasie solidnie umocowane do gałęzi i praktycznie nie zdarza się ich wypłukanie wodą opadową.
Obok opisanych wyżej młodych odmian czerwców, na świerkach spotyka się również duże owady należące do tego podrzędu pluskwiaków. Larwy dużych czerwców mierzą nawet 6-7 mm. Ich cykl życiowy wygląda podobnie, lecz zaczyna się jakoś cztery tygodnie wcześniej. Jednak ze względu na niską liczebność z punktu widzenia pszczół ich spadź nie stanowi liczącego się pożytku. W rzeczywistości czerwce zamieszkują różne drzewa, jednak dla pszczelarza istotne znaczenie mają wyłącznie małe czerwce pasożytujące na jodłach. Obserwatorzy pożytków już w zimie lub wczesną wiosną mogą sprawdzić stan czerwca, oszukując na jodłowych mątewkach larwy L2. Ma to jednak sens tylko wtedy, gdy są oznaki wskazujące na występowanie larw - na przykład ubiegłoroczne kokony. Na podstawie oceny stanu liczebnego czerwców można oszacować ilość przyszłych pożytków leśnych. Liczebność czerwców określa się jako dużą, jeśli larwy L2 występują co najmniej na co trzeciej jodłowej gałęzi.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz