Wosk uzyskuje się zwykłe ze zrzynków, pozostających przy odsklepianiu plastrów oraz z innych nieużytecznych kawałków plastrów. Po odebraniu miodu z plastrów na miodarce ścinki rzuca się do podgrzanej wody i dokładnie miesza. Trzeba do tego używać naczyń emaliowanych lub aluminiowych, bo w innych wosk ciemnieje. Garnek z woskiem i wodą podgrzewa się na płycie kuchennej, a potem zostawia do ostygnięcia. Następnie zdejmuje się z wierzchu krążek wosku, a pozostały płyn z resztkami miodu przeznacza do przygotowania syropu dla podkarmiania pszczół. Otrzymany wosk nie jest jeszcze czysty, więc łamie się go na kawałki i znów roztapia, np. w miękkiej wodzie deszczowej z dodatkiem octu. Tym razem trzeba użyć wysokiego garnka, aby wosk sięgał do połowy jego wysokości i nie kipiał w czasie gotowania. Do gorącego wkłada się druciane sito i z niego chochlą wybiera płynny wosk do naczynia szerszego górą, aby potem łatwo było wyjąć zastygłą masę. Resztę wosku przecedza się przez sito, przelewając wrzątkiem, będzie on mniej czysty, więc można go następnie jeszcze raz przecedzić przez płócienko. Postępowanie z woskiem pochodzącym ze starszych plastrów jest nieco inne. Znane są różnego rodzaju prasy do wyciskania wosku, ale mają one zastosowanie tylko w dużych pasiekach. Można w nich uzyskiwać wosk idealnie czysty, choć to wymaga sporo zabiegów. Mętów woskowych, które pozostają, można użyć do woskowania podłóg czy nawet mebli. Wosk powinien stygnąć powoli, bo szybkie stygnięcie powoduje pękanie krążków. Warto też pamiętać, że szybciej stygnie górą niż dołem, i niespieszyć się z wydobywaniem krążka. Świeży wosk waży nieomal tyle samo lub tylko nieznacznie więcej od wyschniętego, gdyż nie wchłania on wilgoci. Woszczyna daje tym więcej wosku, im jest młodsza. Z 1 kg świeżej, białej woszczyny uzyskuje się prawie 1 kg czystego wosku, podczas gdy z 1 kg brunatnej, starej woszczyny uzyskuje się ok. 75 dag wosku. Z woszczyny czarnej pochodzącej z twardych, starych plastrów nie otrzymamy więcej wosku niż ok. 1/3 jej wagi. Pszczelarze liczą, że przeciętnie ze 100 kg rozmaitej woszczyny uzyskuje się w hurcie ok. 50 kg czystego wosku. Wiedzą też, że ze starych plastrów trzeba woszczynę wytapiać możliwie szybko, bo potrafi ją zniszczyć motylica. Albo też trzeba woszczynę sparzyć ukropem, ścisnąć w małe kulki i poukładać luźno w przewiewnym miejscu, żeby wyschła i nie zapleśniała. Pleśń może ją tak zniszczyć, że nic będzie się w ogóle nadawała do wytapiania.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz