Pod tym względem nie wszystko jest jeszcze wiadome. A ponadto trzeba być biochemikiem, aby zrozumieć działanie składników jadu na organizm człowieka. Jad zawiera m. in. melittin - substancję białkową, która powoduje obniżenie ciśnienia krwi, hemołizę (rozpuszczanie erytrocytów) oraz skurcze mięśni poprzecznie prążkowanych i gładkich, a także blokuje nerwowo-mięśniowe synapsy. Są też w nim enzymy: hialuronidaza, która zwiększa przepuszczalność kapiiarów, oraz fosfolipaza, a działająca antagonistycznie w stosunku do toksyn wydzielanych przez gronkowce i tężca. Jad jest najsilniejszym antybiotykiem jak stwierdza prof. Gauze, laureat Nagrody Pokojowej. Jad pszczół i żmij zawiera glitoksynę - antybakteryjną substancję, niesłychanie silną. Jedna stutysięczna mg glitoksyny w 1 m 3 odżywczego bulionu wstrzymuje wzrost niektórych bakterii. Nic więc dziwnego, że wodny roztwór jadu, nawet w rozcieńczeniu 1 : 50 000, jest sterylny, czyli nie ma w nim mikroorganizmów. Wprawdzie bardzo rzadko, ale może się zdarzyć wypadek zatrucia jadem pszczelim. Wtedy trzeba co 3-4 godziny podawać choremu szklankę mieszaniny złożonej z 50-100 g miodu, 200 g wódki, 1 g witaminy C i 11 przegotowanej wody. Jednocześnie trzeba zasięgnąć porady lekarza, a nawet w wypadku idiosynkrazji, uczulenia itp. oddać chorego do szpitala. Ciekawe doświadczenie przeprowadzili William H. Shipman oraz Leonard J. Cole z Laboratorium Radiologicznego Marynarki Wojennej w San Francisco w Kalifornii. Otóż wstrzykiwali podskórnie myszom roztwór jadu pszczelego, a potem poddawali je przez 24 godziny promieniowaniu rentgenowskiemu, dozując 825 rentgenów, co stanowi dawkę śmiertelną dla tych zwierzątek. I oto 80% myszy przeżyło, podczas gdy w grupie kontrolnej wyginęło 100%. Tłumaczy się to w ten sposób, że jad pszczeli absorbuje wolne pierwiastki, pojawiające się pod wpływem napromieniownia radioaktywnego.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz