Zbierany jest przez wyspecjalizowaną grupę robotnic, które zbierają smoliste i balsamiczne substancje z pączków różnych gatunków drzew i przynoszą je do ula w koszyczkach umieszczonych na trzeciej parze odnóży. Propolis cieszy się niesłabnącym popytem z powodu niezwykłych właściwości leczniczych. Intensywnie przenoszony jest przez pszczoły w drugiej połowie sezonu, dlatego produkcja jego rozpoczyna się dopiero od czerwca. Z jednego ula można pozyskać 50-150 g czystego kitu.
Metody pozyskiwania propolisu
- zeskrobywanie kitu zgromadzonego na wręgach i brzegach ramek oraz na ścianach i otworze wylotowym ula
- stosowanie beleczek odstępnikowych, umieszczanych pomiędzy ramkami tak, aby powstała luka 2-3 mm pomiędzy beleczka, a brzegiem ramki. okitowane beleczki wymienia się co pewien czas na nowe, a zgromadzony kit zeskrobuje się z nich.
- kitołapki są to najczęściej krążki lub płyty z otworami, wykonane z tworzywa sztucznego bądź plastikowej siatki, umieszczone w powałce. Po zakitowaniu otworów, krążki umieszczone są w zamrażarkach, ponieważ w niskiej temperaturze kit twardnieje i można go łatwo wykruszyć.
- pozostawienie do jesieni zbyt dużych otworów wylotowych w stosunku do siły rodziny, stymuluje pszczoły do naturalnego zmniejszania wielkości wylotu przez częściowe jego zalepienie kitem. Oczyszczając otwory, można uzyskać spore ilości czystego propolisu.
- zastosowanie różnego rodzaju powałek półciennych, brezentowych, foliowych lub siatki plastikowej o oczkach nie większych niż 3,5x3,5 mm.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz