Produkcja jadu pszczelego

Jad pszczeli pozyskuje się ze względu na jego właściwości lecznicze, znane od dawna i wykorzystywane w medycynie ludowej.

Dawniej jad pszczeli pobierano ręcznie od każdej pszczoły. Pszczoła pochwycona za skrzydełka wysuwa żądło i wypuszcza kropelkę jadu, tak uzyskany jad jest bardzo czysty.

Obecnie do pozyskiwania jadu stosowane są bodźce elektryczne. Drażnią one pszczoły, pobudzając je do żądlenia i wydzielanie jadu na płytkę szklaną stanowiącą podłożę. Metoda ta pozwala na uzyskanie stosunkowo czystego i skondensowanego jadu, bez konieczności niszczenia pszczół. Jad po zaschnięciu na szkle zeskrobuje się i przechowuje w hermetycznie zamkniętym naczyniu.

Ramy z rozpiętym drutem, pomiędzy który wsuwa się płytkę szklaną, na której zasycha jad pszczeli, umieszczać można w różnych miejscach gniazda pszczelego. Ramy z drutami konstrukcyjnie można dopasować także do powałki ula i stosować na nastawionej na rodzinę pszczelą pustej nadstawce lub korpusie ula. Najnowocześniejsze technologie polegają na wtopieniu drutów w płytkę szklaną, co zapobiega zakleszczaniu się pszczół pomiędzy szkłem i rozpiętymi drutami oraz ułatwia pozyskiwanie jadu. Jad pozyskuje się z tych samych rodzin co 2-3 tygodnie.

Ze względu na trudności związane ze zbytem, produkcja jadu w polskich pasiekach została zaniechana.