Jest to roślina znana głównie pszczelarzom, a niekiedy i tym, którzy ją traktują jako ozdobną. Miododajność przegorzana jest wprost sławna. Z 1 ha wg badaczy roślina ta dostarcza 1000 kg miodu. Jego nektar jest gęsty i zawiera 70% cukrów. Pszczoły przy tych kwiatkach pracują nieomal cały dzień bez przerwy. Nieraz po kilkanaście zbieraczek siedzi na jednym kwiatostanie. Jest nim piękna, foremna kula, na którą składają się białe lub niebieskie kwiatki. Jeśli je ściąć zaraz po przekwitnieniu, zanim łodygi zdrewnieją, to roślina wkrótce wyda nowe pędy nadziemne, a te zakwitną jesienią, dając znowu pożytek pszczołom. Ciekawe, że dotąd przegorzanów nie traktuje się jako roślin oleistych, choć nasiona ich zawierają do 38% dobrego, jadalnego oleju. Są dwa gatunki przegorzanów: dwuletni i trwały. Dwuletni zakwita w drugim roku po wysianiu, w pierwszej połowie lipca, a trwały w początkach sierpnia. Nasiona wysiewa się na wiosnę, a po wschodach rozsadza, w rozstawie 70 - 70 cm, jako że przegorzany rozrastają się do 2 m wysokości. Liście ich przypominają oset. Nieraz ich nasiona miesza się z facelią. W pierwszym roku facelia zakwitnie i będzie służyć pszczołom, a w drugim przegorzany.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz