Jest to roślina trwała, łatwo się rozmnażająca z podziemnych pędów, wyrastająca do 2 m. Pochodzi z Ameryki Północnej, stąd jej nazwa „Yojeść amerykańska”. U nas gdzieniegdzie można ją spotkać w stanie zdziczałym lub uprawianą przez pszczelarzy. Najlepiej kwitnie i rośnie na glebach urodzajnych i wilgotnych, ale i na gorszych się udaje. Nie znosi jednak podmokłych i jałowych piachów. Kwitnie od końca czerwca przez 3 - 4 tygodnie. A potrafi rosnąć i kwitnąć na tym samym miejscu przez 20 lat i dłużej. Kwiaty ma różowe, mięsiste, pięknie pachnące, zebrane w okazale kwiatostany po 40 - 80 sztuk. Trojeść należy do najlepiej nektarujących roślin trwałych. Miododajność jej kwiatów z 1 ha wynosi 800 kg. Pszczoły pracują na nich od świtu do zmierzchu. Owocem trojeści jest miękko kolczasta, owłosiona torebka, w której znajdują się liczne nasiona, spłaszczone i opatrzone pękiem srebrzystego puchu. W wielu krajach trojeść jest rośliną wieloużytkową. Zawiera bowiem od 3 do nawet 10% kauczuku, z łykowatych włókien wyrabia się cieńszą i grubą przędzę, czasem sznury i liny. Z puchu jej nasion produkuje się materace i poduszki, a także używa do wyściółek, opakowań itp. Ponadto trojeść jest rośliną ozdobną, o pięknych liściach i pachnących kwiatach. Trojeść można wysiewać na wiosnę, a wtedy zakwita w trzecim roku, lub wysadzać pędy podziemne, a wtedy zakwitnie w drugim roku. Ponieważ jej liście są pod spodem szarokutnerkowate, a cała roślina owłosiona, to na tym tle baldachokształtne, mięsistoczerwone kwiatostany tworzą rzeczywiście przepiękny widok.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz