Pszczoły miodne to skutecznie działające i gospodarne stworzenia, które w danym okresie skupiają się na jednym gatunku kwiatów. Gdy nektar z rośliny kończy się, przenoszą się na następny kwitnący gatunek. Skąd jednak wszystkie owady wiedzą, gdzie rosną dane kwiaty, i jak znajdują drogę powrotną do ula? Odpowiedź jest następująca: owady te komunikują się ze sobą za pomocą tańca.
Kiedy pszczoła znajdzie dobre źródło pożywienia i wypełni wole miodowe nektarem, leci z powrotem do ula. Tam wypluwa nieco nektaru, aby pozostałe owady mogły ocenić jego jakość. Teraz zaczyna opowiadać o tym, gdzie znajduje się to źródło pożywienia, tańcząc na plastrze. Jeśli nektar znajduje się w miejscu odległym o mniej niż 50 metrów od ula, pszczoła informuje o tym szybko i w prosty sposób, poruszając się po okręgu - jest to taniec okrężny. Jeżeli źródło znajduje się dalej niż 50 metrów, opowiada o tym tańcem wywijającym, podczas którego porusza się po torze przypominającym spłaszczoną ósemkę. Linia pionu na plastrze odpowiada kierunkowi w stronę słońca. Kąt w stosunku do linii środkowej ósemki określa kierunek do źródła pożywienia w stosunku do słońca. Tempo ruchów wskazuje na odległość.
Dzięki tym wspaniałym pląsom pszczoły nie muszą latać na chybił trafił i bez żadnego planu szukać pyłku oraz nektaru. Zamiast tego mogą bardzo dokładnie opowiadać sobie nawzajem o tym, jakie to źródło, gdzie się znajduje i jak daleko.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz