Rośliny i pszczoły wykorzystują się wzajemnie, stanowiąc w przyrodzie rodzaj symbiozy. Jedne i drugie rozwijają się niemal równolegle. Rozwój zaczyna się po przerwie zimowej - tak u pszczół, jak i u roślin. W okolicach przesilenia letniego rozwój ustaje i populacje zaczynają maleć, aż do kolejnej przerwy zimowej. W okresie wiosennym, gdy rośliny produkują pyłek i nektar, by zwabić zapylaczy, zapotrzebowanie pszczół na te pożytki jest największe. Zbierając pożywienie, pszczoły wyświadczają rośliną przysługę.
Aby przetrwać okres zimowy, ale równocześnie wykorzystać dostępność nektaru, rój na przestrzeni roku zmienia swoją liczebność. W okresie zbiórki pożytku duże roje osiągają liczebność nawet i ponad 40 tys. pszczół zbierających i gromadzących zapasy miodu. W okresie braku pokarmu rój redukuje swoją liczebność do 15 tys. osobników, a co za tym idzie - zmniejsza zapotrzebowanie na pożywienie. W chłodnej części roku owady wstrzymują swoją aktywność przy wychowywaniu swojego potomstwa, co stanowi część ich strategii przetrwania. Wraz z powracającą aktywnością życiową pojawiają się pszczoły zimowe. Odkładają one w odwłokach zapasy tłuszczowo - białkowe. Osobniki nie wykonują zadań związanych z opieką nad potomstwem mają dłuższą średnią życia. Rezerwę tłuszczowo - białkową zwierzęta wykorzystują do karmienia larw i do szybkiego rozwoju rodziny na wiosnę, a tym samym do zdobycia pełni wydajności i dojrzałości rodziny. Przy dostępie do nektaru i dobrej pogodzie rodzina może zebrać dziennie 2-3 kg nektaru, a w przypadkach wyjątkowego urodzaju nawet - 5 kg.
Przez okres kwitnienia roślin rodzina pszczela musi utrzymać wydajność. Jej rozwój determinowany jest w dużym stopniu przez czynniki zewnętrzne. Po okresie kwitnienia rodziny zmniejszają liczebność, co sterowane jest takimi instrumentami, jak skracający się dzień i spadające temperatury w dzień i w nocy. Dochodzi do tego także mała dostępność pożytku jesienią.
Z punktu widzenia pszczelarza rok można podzielić na następujące okresy:
- sierpień, początek nowego roku pszczelego: sprawdzić liczebność rodzin, posprzątać i nakarmić, wykonać letnie i poźnoletnie porządki, przygotować zimową siedzibę, zapewnić właściwą liczebność rodziny na zimę, skontrolować warrozę i ograniczyć jej epidemię, dokarmić rój, przezimowąc
- kontrola wiosenna: dołożyć plastry, dokonać rozbudowy związanej ze wzrostem populacji, dopilnować rozwoju młodych pszczół, zapobiec rójce, zainicjować i poprowadzić wychów matek pszczelich, zebrać miód, zaanektować kolejne źródła pożytku poprzez wędrówkę pasiek.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz