Prace ulowe - czyszczenie komórek plastra i ula.

Szczególną cechą pszczół miodnych jest ich zamiłowanie do czystości. Stanowi to część ich strategii przetrwania - usunięcie wszelkich zagrożeń infekcyjnych warunkuje bowiem zapewnienie zdrowia w tak ogromnej społeczności.

Do pierwszych zadań młodych pszczół należy więc oczyszczenie własnej i cudzych komórek pszczelich. W ramach tych porządków pszczoła usuwa resztki kokonów i ekskrementy larw, a następnie pokrywa ścianki komórki wydzieliną gruczołów żuwaczkowych. Wydzielinę tę pszczoły wykorzystują też do zmiękczenia zasklepu komórki, aby ich własne wygryzanie się przebiegło szybciej.

Staranność czyszczenia komórek plastra i gniazda w ulu jest u pszczół dziedziczna. Rodziny o mniejszej skłonności do oczyszczenia i słabszej produkcji gruczołów mają mniejsze szanse przeżycia niż rodziny z pracowitszymi robotnicami - te pierwsze społeczności są bardziej podatne na różne choroby.

W ramach utrzymania czystości ula robotnice wynoszą z niego martwe osobniki i wszelkie ciała obce. Robotnice ponadto rozpoznają i wyrzucają chore potomstwo, czyszczą i polerują przestrzeń mieszkalną, zabezpieczają też intruzów, których nie da się z ula usunąć i których można tylko zabić (np. ćmy czy myszy). Do tego ostatniego zadania robotnice wykorzystują wydzieliny gruczołów oraz propolis, zwany inaczej kitem pszczelim. Kit to specjalna substancja produkowana przez pszczoły, która - jak wykazano - ma działanie wysoce antybakteryjne.