Choroby czerwia - Zgnilec złośliwy (zgnilec amerykański)

Winowajcą jest bakteria Penibacillus larvae, która przedostaje się do jelita środkowego larwy wraz z pożywieniem. Rozmnażanie bakterii odbywa się przez podział, a w wyniku infekcji perłowobiałe ciało larwy przekształca się w brunatną, ciągliwą masę. W teście zapałki widać wyraźnie, jak się rozciąga, tworząc długie nitki. W tym przypadku zapałkę należy zastosować w plastrze, ponieważ ul i tak czeka kontrola weterynaryjna. Praktycznie cały korpus larwy staje się pokarmem dla bakterii, a na każdej larwie powstaje do 2,5 mln zarodników. Z czasem gnijąca masa zasycha, tworząc na dnie komórki ciemną grudkę. Nie może ona zostać wyniesiona przez robotnice, ponieważ tkwi mocno przytwierdzona do plastra. Jeżeli w czasie przeglądu rodziny, kiedy rutynowo ogląda się również plastry gniazdowe , zauważone zostaną pojedyncze niewygryzione komórki, wykonuje się w nich test zapałki. Penibacillus larvae to wyjątkowo odporny gatunek bakterii - badania wykazały zdolność jej zarodników do przetrwania nawet 30 lat, a także odporność na temperatury sięgające 100 stopni C. Na dodatek łatwo się przenosi.
Zwalczanie: niezwłocznie zgłosić powiatowemu lekarzowi weterynarii ! Warto go powiadomić nawet o podejrzeniu ataku zgnilca. Zgnilec złośliwy jest rzadką chorobą. Z reguły infekcja pojawia się na skutek podkarmiania rodziny miodem nieznanego pochodzenia. Nie warto więc ryzykować podawania pszczołom takiego pokarmu.